Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς;

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ

(Λαμία, 22 Οκτώβρη 1944)

Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο Άρης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον παραπάτω λόγο.


Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης;
Αυτοί ή εμείς;

Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια
τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;

Άρης Βελουχιώτης-Ο λόγος της Λαμίας

διαβάστε το από εδώ!






Ο Άρης έχει μόλις μιλήσει. Δίπλα του ο παλαίμαχος αγωνιστής της Αριστεράς και αντιπρόσωπος της ΠΕΕΑ Τάκης Φίτσιος.


Λαμία, 29 Οκτωβρίου 1944. Πλατεία Ελευθερίας - Η μεγαλύτερη συγκέντρωση λαού που γνώρισε η πόλη στην Ιστορία της.



2 σχόλια:

Κώστας Παπαδόπουλος είπε...

για να αρχίσουμε να αυτομορφωνομαστε γιατί στις εποχές που θα ακολουθήσουν τα γιαούρτια τα χρειαζόμαστε για τους ανθρώπους που πεινάνε , με τον λόγο και τον αγώνα μας θα τους κυνηγήσουμε .

blackbedlam είπε...

Κώστα είναι αλήθεια, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.
Το κεφάλαιο δεν έχει συναισθήματα, το μόνο που ξέρει είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων του.Και καθώς διαθέτει και τους μηχανισμούς του κράτους, αυτά τα συμφέροντα του τα επιβάλει στους εργαζόμενους, μιας και από εκείνους και την εργασία τους προκύπτει το κέρδος.
Και ξέρεις όσο ποιο πολλά κέρδη τους παρέχουμε με την εργασία μας, τόσο πιο δυνατούς τους καθιστούμε για να μας δυναστεύουν ακόμη περισσότερο και πιο αποτελεσματικά.
Εκείνο που πρέπει να μας γίνει συνείδηση όμως πλέον, είναι ότι σε αυτήν την φάση που βρίσκεται ο καπιταλισμός, δεν έχουν την δυνατότητα ούτε να μας εκμεταλλευτούν παρά μονάχα να μας συντηρούν. Από την μια άνεργοι, έξω από την παραγωγική διαδικασία, και από την άλλη να πρέπει να διαθέτουν νοσοκομεία, σχολεία, φάρμακα, πολιτισμό.......
Η υπερπαραγωγή που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια και η τεράστια συσσώρευση του κεφαλαίου,δεν τους επιτρέπει να συνεχίσουν την κυριαρχία τους.
Υπάρχει υπερπαραγωγή και ταυτόχρονα, αδυναμία κατανάλωσης των προϊόντων.Αυτή είναι ακριβώς η αντίφαση του καπιταλιστικού συστήματος, που χαράσσει τα 'ορια της 'υπαρξής του.
Μας τέλειωσε, τους τέλειωσε. Ο λόγος σε μας, ήμασταν δεν ήμασταν έτοιμοι, πρέπει να αντιδράσουμε δεν έχουμε τίποτε άλλο.